Het onderstaande verhaal is opgetekend door Ber van Rensch (geb. 9 februari 1941) uit het geheugen van zijn zus Mien Beurskens-van Rensch (geb. 10 september 1938).
24 November 1944. De Maas en ook het Maasveld in Tegelen is de frontlijn tussen de Duitsers aan de oostzijde van de Maas en de Engelsen aan de westzijde (Baarlo) die de Duisters proberen terug te dringen.
Omdat nachtvorst werd verwacht nodigde de familie Peters enkele buren van de Verlengde Veldstraat en Boskampstraat in Tegelen uit om de bloemkolen van hun land te halen voor eigen gebruik. Ze zouden anders maar bevriezen. De woning van de familie Peters is het laatste huis aan de Verlengde Veldstraat en grenst aan het Maasveld waar zij dicht bij huis een akker met bloemkolen hebben. Toen de mensen uit de buurt de bloemkolen gingen afsnijden begonnen de Engelsen aan de overkant van de Maas te schieten en onmiddellijk riep Iedje (29, derde kind van de familie Peters): “kom gauw naar binnen”. Ons mam, Riek van Rensch-Gielissen (toen 38), was als laatste in de kelder van de familie Peters, tegelijk met een granaatinslag. Ze kreeg een steen en gruis op haar hoofd. Even was er niets te zien. Wiel Peters, oudere broer van Iedje merkte als eerste dat Iedje door een granaatscherf was getroffen en onderaan de keldertrap lag. “Wie ligt hier?” zei hij en probeerde haar op te tillen, zijn handen vol bloed door de zwaar gewonde arm en schouder. Hij wist al gauw: “ons Iedje”. Stierf zij al in zijn armen?
Welke andere mensen naar binnen zijn gevlucht is ons niet bekend. Ons mam heeft jarenlang geleden onder deze ervaring (PTSS, toen dat woord nog niet bestond). De eerste dagen moest ze strikt het bed houden met een hersenschudding, maar ze wilde toch gewaarschuwd worden als de zwarte lijkkoets voorbij ons huis (Boskampstraat 14) kwam. Mijn enige herinnering, als 3,5 jarige, is dat ik nauwelijks over de vensterbank kon kijken en de zwarte lijkwagen met de indrukwekkende ge-etste ramen, getrokken door een zwart paard, voorbij zag gaan.
De naam van Ida Peters staat vermeld op het Tegelse Oorlogsmonument op de Raadhuislaan.
Personeel restaurant Lucker te Tegelen met 2e van links Ida Peters – omgekomen in 1944